دربارۀ گزارش پایداری / مسئولیت اجتماعی شرکتی

اگر به سایت شرکت­‌های مشهور بین­‌المللی، از مایکروسافت گرفته تا سامسونگ و تویوتا مراجعه کنید، حتما در منوهای آنها، به بخشی ویژه با عنوان «Corporate Social Responsibility»، «Sustainability»، «ESG» یا نظیر این‌ها برخورد خواهید کرد. این مسئله تنها اختصاص به کشورهای پیشرفته و آمریکایی نیز ندارد. بلکه در مشرق‌زمین و حتی سازمان­‌های کشورهای همسایۀ ما نیز به شکلی روزافزون به آن پرداخته می‌­شود. حتی بسیاری از کسب‌وکارهای پیش‌روی ایرانی نیز این روزها در سایتشان منوهایی با عناوین «مسئولیت اجتماعی» یا «توسعه پایدار» دارند.

واقعیت این است که با اهمیت‌یافتن روزافزون پرداختن کسب‌وکارها به مباحث توسعه پایدار و توجه به علمکرد اجتماعی خود (در مقابل عملکرد اقتصادی)، از آنها انتظار می‌رود علاوه بر تلاش برای استقرار نظام­‌های CSR، مسئولیت اجتماعی یا پایداری در بنگاه‌­های خود، در  رابطه با شاخص‌­های عملکردی خود در این حوزه نیز به مخاطبانشان  گزارش‌­دهی کنند؛ گزارش‌­هایی که فراتر از گزارش‌­های معمول مالی سالیانۀ بنگاه­‌هاست. در واقع، این گزارش­‌ها که تحت نام «گزارش مسئولیت اجتماعی» یا «گزارش پایداری» یا عناوین دیگری چون «گزارش ESG» شناخته می­‌شوند، به بیان پیامدهای عملکرد سازمان بر سه محور تشکیل‌دهندۀ مفهوم توسعه پایدار، یعنی اقتصاد، محیط زیست و جامعه و نحوۀ مدیریت آنها می‌­پردازند. این اتفاق، باعث تقویت گفت‌وگو بین سازمان و ذی­‌نفعان آن می­‌شود و سبب خواهد شد که آنها درک بهتری نسبت به سازمان و عملکردش داشته باشند؛ ذی‌نفعانی که دیگر مانند گذشته فقط نظاره‌گر عملکرد اقتصادی شرکت‌ها و سازمان­‌ها نیستند و انتظار دارند که آنها مسئولیت­‌های اجتماعی خود را نیز به درستی ایفا کنند.

انتشار این گزارش‌­ها که در اغلب نقاط دنیا داوطلبانه است با تکیه بر ارائۀ اطلاعات در چهار سرفصل کلی صورت می­‌گیرد:

  •  یک) برنامه­‌های مدیریتی و راهبردی در حوزۀ مسئولیت اجتماعی و پایداری شرکتی

شامل موضوعات اساسی پایداری، استراتژی و سیاست­‌های  CSR سازمان، ارزش­‌ها و کدهای اخلاق حرفه‌­ای، حکمرانی سازمانی، برنامه­‌های مشارکت با ذی‌­نفعان، رویۀ سازمان در مورد گزارش­‌دهی و …

  •  دو)  نقش‌آفرینی اجتماعی

پیامدهای اجتماعی و انسانی فعالیت‌­ها و محصولات سازمان بر ذی­‌نفعان درونی و بیرونی خود از قبیل: ایمنی و سلامت کارکنان و مشتریان، رعایت حقوق جوامع محلی، رویه­‌های استخدامی، آموزش و کارورزی، رعایت حقوق انسانی،  لغو کار کودکان، مبارزه با فساد اداری، رقابت منصفانه، برچسب‌گذاری محصول و خدمات و…

  •  سه) نقش‌آفرینی محیط زیستی

پیامدهای محیط زیستی فعالیت‌­های سازمان و کمک به بهبود شاخص‌­های محیط زیستی دنیای پیرامون از قبیل: میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای، کاهش نیازمندی­‌های انرژی و میزان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، مدیریت ضایعات و پسماندها، چگونگی بهره‌برداری از منابع آبی و نحوۀ دفع پساب‌­ها، حمایت از تنوع زیستی و کمک در حفاظت زیست­گاه­‌ها، کاهش مصرف منابع و افزایش راندمان، بهبود پیامدهای محیط زیستی محصولات و خدمات و…

  •  چهار)  نقش‌آفرینی اقتصادی

پیامدهای اقتصادی سازمان بر ذی‌­نفعان خود از قبیل توسعۀ اقتصادی مناطق پیرامونی، افزایش اشتغال و بهبود مهارت­‌های شغلی جوامع محلی، ایجاد دسترسی به خدمات و محصولات برای اقشار کم‌­درآمد، تقویت اقتصاد ملی و …

علاوه بر کشورهای به اصطلاح پیشرفته، نظیر کشورهای عضو OECD، سازمان­‌های زیادی در کشورهای در حال توسعه نیز در حال پرداختن به مسئولیت اجتماعی هستند. به‌طوری‌که بسیاری از شرکت­‌ها در کشورهای همسایۀ ما (نظیر امارات، قطر، پاکستان، ترکیه، بحرین و کویت) در حال حاضر به انتشار گزارش پایداری یا گزارش مسئولیت اجتماعی دست می‌­زنند.

گزارش پایداری

مطالعات جهانی نشان می‌دهد که در کشورهای با درآمد متوسط به بالا، بخش بزرگی از بنگاه‌های برتر اقتصادی (بیش از 70 درصد از 100 بنگاه اولشان) در حال حاضر به شکلی از انتشار گزارش پایداری و مسئولیت اجتماعی مشغول هستند. در مورد برندهای مشهور و بنگاه‌های برتر جهانی انتشار گزارش پایداری یک امر بی چون و چرا تبدیل شده است و به تعبیری «دیگر دورۀ بحث راجع به «انتشار یا عدم انتشار» گزارش پایداری/ گزارش مسئولیت اجتماعی به پایان رسیده است» و درصد بالای اقبال شرکت‌ها در تمامی نقاط دنیا به این گزارش‌ها، نشان از تبدیل شدن آن به یک رویۀ استاندارد در دنیای کسب‌وکار دارد؛ سوال پیش روی شرکت‌ها، اکنون این است که «چگونه» این گزارش ها را منتشر کنند.

انتشار گزارش پایداری را شاید بتوان مهم‌ترین روند مدیریتی دو دهۀ اخیر دنیای مسئولیت اجتماعی و پایداری شرکتی دانست. امری که با وضع استانداردهایی چون GRI نیز سر و سامان مدیریتی بهتری پیدا کرده و به واسطۀ فواید و انگیزه‌های متعدد، باعث اقبال شرکت‌‌ها در نقاط مختلف دنیا به آن شده است. جدای از انگیزه‌های رقابتی، بالا رفتن مطالبات از سمت ذی‌نفعان، بهبود اعتبار و شهرت، پاسخگویی به الزامات سیاستی و قانونگذاری، و مدیریت ریسک‌های ESG از جمله دلایل پرداختن بنگاه‌های اقتصادی به انتشار این گزارش‌ها محسوب می‌شود؛ موضوع در حدی جدی شده است که شرکت‌­های مهم منطقه­‌ای و بین­‌المللی با بهره‌­گیری از یاری مشاوران و سرمایه­‌گذاری ویژه در CSR و پایداری در حال تلاش برای بهتر‌کردن روزافزون شاخص­‌های عملکردی خود در این حوزه و انتشار گزارش­‌های پایداری با کیفیت­‌تر برای ذی‌نفعان خود هستند.

و البته به موازات افزایش توجهات به گزارش پایداری، حالا کم‌کم قوانین الزام‌آور برای آن نیز در نقاط مختلف دنیا در حال تصویب است که دیگر آن را از امری داوطلبانه در دو دهۀ آغازی قرن اخیر به امری اجباری دارند تبدیل می‌کنند. دستورالعمل‌های CSRD و چارچوب ESRS اتحادیه اروپا از جدیدترین تحولات این حوزه هستند که برای بخش بزرگی از شرکت‌های اروپایی یا فعال در اتحادیه اروپا، انتشار گزارش پایداری یا گزارش ESG را الزامی می‌کند و بسیاری از شرکت‌ها به خاطر انگیزه‌های اقتصادی و از دست ندادن بازارها هم که شده در حال تلاش برای ایجاد زیرساخت‌های مدیریتی لازم در خود برای تدوین و انتشار گزارش پایداری هستند.

گزارش پایداری البته به خودی خود معجزه نمی‌کند. این گزارش‌ها در یک «نگاه حداقلی و فروکاسته‌شده» می‌توانند فقط یک عکس مجزا و منفعلانه از سازمان باشند و در یک «نگاه متعالی» می‌توانند فرایندی باشند که محرک بهبود سیستم‌های پایداری و مسئولیت اجتماعی در سازمان شوند و البته در بخشی از فرایند نیز یک گزارش پایداری منتشر شود. لذا مهم است که سازمان‌ها با چه رویکردی به انتشار این گزارش‌ها می‌پردازند.

در حال حاضر تعدادی از سازمان‌­های ایرانی نیز اقدام به تشکیل مدیریت، کمیته یا معاونت «مسئولیت اجتماعی/توسعه پایدار» کرده‌اند و ضمن تعریف برنامه­‌های مرتبط، به انتشار گزارش پایداری یا CSR می‌پردازند. البته جنبش گزارش پایداری در ایران هنوز در مراحل تولد خود به سر می‌برد و راه درازی تا رسیدن به سطح مطلوب در پیش دارد و در این بین سیاست‌گذاری مناسب در کنار سرمایه‌گذاری برای ارتقای دانش و نگرش فعالین فضای کسب‌وکار به این مقوله می‌تواند برای تحقق چشم‌انداز توسعه پایدار و ارتقای واقعی عملکرد اجتماعی و محیط زیستی بنگاه‌های اقتصادی راهگشا باشد.

 

پی نوشت‌ها:

1-اگر دوست دارید بیشتر در رابطه با وضعیت «گزارش پایداری» در ایران بدانید، دعوت می‌کنیم این یادداشت را در بخش مجلۀ مدرسه توسعه پایدار مطالعه کنید.

2-اگر علاقه‌مند به شرکت در دوره‌های آموزشی مرتبط با گزارش پایداری و گزارش مسئولیت اجتماعی شرکتی هستید، صفحه «دوره‌های آموزشی» مدرسه توسعه پایدار را ببینید. ما در طول سال چند دورۀ آموزشی عمومی در زمینۀ گزارش پایداری داریم و علاوه بر این، دوره‌های اختصاصی و سفارشی نیز در محل شرکت‌ها برگزار می‌کنیم.

3-چنانچه علاقه داشتید از خدمات مشاوره‌ای مدرسه توسعه پایدار برای تدوین گزارش پایداری یا برنامه‌های مسئولیت اجتماعی خود استفاده کنید، به صفحه «مرکز کسب‌وکار مسئولانه و اجتماعی» سر بزنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *